Στα μεγάλα τζάκια ψήνουνε μπριζόλες

Ναι,ασχολούμαι με τα πολιτικά θέματα.Είμαι πολύ βαθιά πολιτικοποιημένη η αλήθεια είναι και την ίδια στιγμή αναρωτιέμαι για τη ματαιότητα που διέπει την πολιτική της Ελλάδας.Τά'χουμε δει όλα,τά'χουμε ζήσει όλα.Επιστροφή δεν υπάρχει κι'αν υπάρξει θα περάσουν πρώτα πολλά χρόνια.Η διαπλοκή απ'τα πολιτικά και επιχειρηματικά τζάκια/σπίτια έχει περάσει στη δική μας πραγματικότητα.Ο ταξιτζής που παίρνει δύο κούρσες,καπνίζει,έχει τέρμα τα σκυλάδικα.Ο δικηγόρος που είναι διεφθαρμένος και κοιτάει μόνο να τ'αρπάξει.Ο επιχειρηματίας που μας πουλάει μαλάκια για μεταξωτές κιλότες.Οι βιομηχανίες που ξοδεύουν αλόγιστα νερό παρ'όλες τις προειδοποιήσεις που αφορούν τη σταδιακή λιγόστευσή του και μολύνουν το περιβάλλον.Ο πολίτης που προσπαθεί να μπει στο βασίλειο του ΚΟΝΕ.Ο γιατρός που φεύγει ο ασθενής,ο οποίος τον πλήρωσε αδρά για μια απλή επίσκεψη,κουτσομπολεύει στον επόμενο τα πάθη του(του ασθενή).Ο καθηγητής που δεν βλέπει την ώρα να περάσει (τί άλλο;)η ώρα και χαζολογάει στο μάθημα.Δεν πρόκειται να πάμε ποτέ μπροστά.Η ευθεία πορεία σταμάτησε,βάλτωσε και επέρχεται η ξηρασία στη δικαιοσύνη,στην παιδεία,στην υγεία,στον πολιτισμό.Υποτιθέμενη οικονομική κρίση με απολογισμό χιλιάδες απολυμένους χωρίς στον ήλιο μοίρα.
Ο κόσμος εν τέλει αποχαυνωμένος στην τηλεόραση και στον υπολογιστή χωρίς συλλογική δυναμική που θα τον οδηγήσει στους δρόμους,όπως παλιότερα,γιατί και η ελπίδα ακόμη χάθηκε. Και το χειρότερο είναι ότι κάποιοι την χρησιμοποιούν για δικαιολογία,την ελπίδα που χάθηκε.Διανύουμε την εποχή της ανευθυνότητας και της απραξίας.Ό,τι φάμε,ό,τι πιούμε και ό,τι αρπάξει ο κοτσαδόρος μας!Θα μου πείτε,εσύ τί κάνεις;Έίναι πολύ απλό,δεν κοιτάω την παρτούλα μου,βοηθάω όπου μπορώ και όχι μόνο εκεί όπου υποχρεούμαι,δεν πετάω σκουπίδια,αναίσθητα,όπου μου γυαλίσει. Κι'εγώ ό,τι μπορώ κάνω...